چکیده
توسعه صنعت برق یکی از گامهای اصلی در توسعه اقتصادی هر کشوری است و نمیتوان سخن از جهش تولید کرد در حالی که حدود دو ماه سال برق صنایع کشور به صورت مداوم قطع و یا ناپایدار است. به طوری که در دو ماه اوج مصرف سال جاری در هر هفته چیزی در حدود ۱۲۵ میلیون کیلووات ساعت خاموشی رقم میخورد و هفتهای ۲۵۰ میلیون دلار خسارت این خاموشیها به اقتصاد کشور بوده است که واضحاً با هدف کشور که جهش تولید است در تضاد میباشد.
پژوهشکده علوم و فناوریهای انرژی، آب و محیط زیست شریف در این گزارش تلاش کرده است تا دلایل این قطعیهای مداوم را روشن کند و به صورت تفضیلی ریشههای ناترازی تولید و مصرف برق را بررسی نماید.
مروری بر برنامه وزارت محترم نیرو در دو دهه گذشته نشان از تکراری بودن برنامهها و شعارها و عدم توجه به تغییر سریع تکنولوژي و ظهور و بروز منابع تولید و مصرف جدید دارد. سرعت تغییر در جهان به قدری بالاست که تشابه برنامههای دو دولت متوالی هم سوال برانگیز است، چه رسد به تشابه برنامههای وزرات نیرو در دو دهه گذشته.
با توجه به ناترازی شدید سالهای اخیر پرواضح است که رویه سالهای گذشته وزارت نیرو و سیاستگذاری به شیوه سابق در توسعه نیروگاههای کشور با توجه به وضعیت بسیار آسیبپذیر محیطزیست ایران و قواعد جدید جهان مسیری شکست خورده است و تکرار آن منجر به اتلاف بیشتر منابع کشور میگردد. از نظر این پژوهشکده تغییر پارادایم در سیاستگذاری حوزه انرژی کشور امری اجتنابناپذیر است و گذر زمان در پیاده کردن این نگرش جدید به توسعه صنعت برق کشور صرفاً هزینه آن را افزایش میدهد.
پژوهشکده علوم و فناوریهای انرژی، آب و محیط زیست شریف در این گزارش تلاش کرده است تا دلایل این قطعیهای مداوم را روشن کند و به صورت تفضیلی ریشههای ناترازی تولید و مصرف برق را بررسی نماید.
مروری بر برنامه وزارت محترم نیرو در دو دهه گذشته نشان از تکراری بودن برنامهها و شعارها و عدم توجه به تغییر سریع تکنولوژي و ظهور و بروز منابع تولید و مصرف جدید دارد. سرعت تغییر در جهان به قدری بالاست که تشابه برنامههای دو دولت متوالی هم سوال برانگیز است، چه رسد به تشابه برنامههای وزرات نیرو در دو دهه گذشته.
با توجه به ناترازی شدید سالهای اخیر پرواضح است که رویه سالهای گذشته وزارت نیرو و سیاستگذاری به شیوه سابق در توسعه نیروگاههای کشور با توجه به وضعیت بسیار آسیبپذیر محیطزیست ایران و قواعد جدید جهان مسیری شکست خورده است و تکرار آن منجر به اتلاف بیشتر منابع کشور میگردد. از نظر این پژوهشکده تغییر پارادایم در سیاستگذاری حوزه انرژی کشور امری اجتنابناپذیر است و گذر زمان در پیاده کردن این نگرش جدید به توسعه صنعت برق کشور صرفاً هزینه آن را افزایش میدهد.